ای بندگان من ، جمال قدم می‌فرمايد که از ظلّ هوی و بعد و غفلت بظلّ بقا و قرب و رحمت بشتابيد و چون ارض تسليم شويد تا رياحين معطّره ملوّنه مقدّسه عرفانم از ارض وجود انبات نمايد . و چون نار مشتعل شويد تا حجبات غليظه را محترق نمائيد و اجساد مبرودهء محجوبه را از حرارت حبّ الهی زنده و باقی داريد و چون هوا لطيف شويد تا در مکمن قدس ولايتم درآئيد . ١٥١