اتّحاد در مقامی اتّحاد در قول است . و اين بسيار لازم است . مثلا ملاحظه نما اگر دو نفس از اوليای حقّ در ارضی وارد شوند و در امری به اختلاف سخن گويند سبب اختلاف شود و خود و سائرين از نعمت اتّحاد که از قلم مولی الايجاد نازل شده محروم و ممنوع گردند . از جمله ناصر حقّ بيان بوده و هست . در اين ظهور اعظم اعمال و اخلاق جنود حقّند و بنصرت مشغول . بيان اگر باندازه گفته شود رحمت الهی است و اگر تجاوز نمايد سبب و علّت هلاک . در الواح ، کلّ را وصيّت فرموديم به بياناتيکه طبيعت و اثر شير در او مستور باشد تا اطفال عالم را تربيت نمايد و به حدّ بلوغ رساند . ٢١٥