باسمم حجبات غليظه را بر دريد و اصنام تقليد را بقوّت توحيد بشکنيد و بفضای رضوان قدس رحمن وارد شويد . نفس را از آلايش ما سوی اللّه مطهّر نمائيد و در موطن امر کبری و مقرّ عصمت عظمی آسايش کنيد . بحجاب نفس ، خود را محتجب مسازيد ، چه که هر نفسی را کامل خلق نمودم تا کمال صنعم مشهود آيد . پس در اين صورت هر نفسی بنفسه قابل ادراک جمال سبحان بوده و خواهد بود ، چه اگر قابل اين مقام نباشد تکليف از او ساقط ، و در محضر حشر اکبر بين يدی اللّه اگر از نفسی سؤال شود که چرا بجمالم مؤمن نشده و از نفسم اعراض نموده و او متمسّک شود بجميع اهل عالم و معروض دارد که چون احدی اقبال ننمود و کلّ را معرض مشاهده نمودم ، لذا اقتدا بايشان نموده از جمال ابديّه دور مانده‌ام ، هرگز اين عذر مسموع نيايد و مقبول نگردد ، چه که ايمان هيچ نفسی بدون او معلّق نبوده و نخواهد بود ... ٦٣