چشم وديعه من است او را بغبار نفس و هوی تيره مکن و گوش مظهر جود من است او را باعراض مشتهيه نفسيّه از اصغای کلمه جامعه باز مدار قلب خزينه من است لئالی مکنونه آنرا بنفس سارقه و هوس خائن مسپار دست علامت عنايت من است آنرا از اخذ الواح مستوره محفوظه محروم منما ...

بی طلب عنايت فرمودم و بی سؤال اجابت فرمودم و بی استعداد منتهای فضل و جود را مبذول داشتم ...

چون ارض تسليم شويد تا رياحين معطّرهء ملوّنهء مقدّسهء عرفانم از ارض وجود انبات نمايد و چون نار مشتعل شويد تا حجبات غليظه را محترق نمائيد و اجساد مبرودهء محجوبه را از حرارت حبّ الهی زنده و باقی داريد و چون هوا لطيف شويد تا در مکمن قدس ولايتم درآئيد ...