از برای نعمت مراتب لا نهايه بوده و خواهد بود در کتاب پروردگار تو و پروردگار عالميان اوّل نعمتی که بهيکل انسانی عنايت شد خرد بوده و هست و مقصود از او عرفان حق جلّ جلاله بوده اوست مدرک و اوست هادی و اوست مبيّن و در رتبه ثانيه بصر است چه که آگاهی عقل از گواهی بصر بوده و خواهد بود و همچنين سمع و فؤاد و ساير نعمتها که در هيکل انسانی ظاهر و مشهود است تعالی تعالی قادری که اين قوا را در شخص انسانی خلق فرمود و ظاهر ساخت در هر کدام آثار عظمت و قدرت و قوّت و احاطه حق جلّ جلاله ظاهر و مشهود است در قوّه لامسه تفکّر نما که جميع بدن را احاطه نموده مقرّ سمع و بصر واحد و مقرّ او تمام بدن جلّت عظمته و کبر سلطانه اين در مقام انسان ذکر شد ولکن نعمت کلّيه حقيقيّه الهيّه نفس ظهور است که جميع نعمتهای ظاهره و باطنه طائف حول اوست در حقيقت اوّليه مائده سمائيّه او بوده و خواهد بود اوست حجّت اعظم و برهان اقوم و نعمت اتمّ و رحمت اسبق و عنايت اکمل و فضل اکبر هر نفسی اليوم اقبال نمود او بنعمت الهی فائز است ان اشکر ربّک بهذا الفضل العظيم و قل لک الحمد يا مقصود العارفين .