از معشوق روحانی چون برق گذشته‌ايد و بخيال شيطانی دل محکم بسته‌ايد * ساجد خياليد و اسم آن را حقّ گذاشته‌ايد و ناظر خاريد و نام آن را گل گذارده‌ايد * نه نَفَس فارغی از شما برآمد و نه نسيم انقطاعی از رياض قلوبتان وزيد * نصايح مشفقه محبوبرا بباد داده‌ايد و از صفحه دل محو نموده‌ايد و چون بهآئم در سبزه زار شهوت و امل تعيّش مينمائيد *

٤٧