اللّه اکبر از اين رضوان که در اين ايّام مفتوح شده و از اين بساط احديّتی که گسترده شده ، که اگر عبدی از عباد حقّ در مشرق عالم باشد و عبدی ديگر در مغرب عالم ، هميشه مشرقی نفحات قدس احديّت را از شطر مغرب استنشاق کند و اين مغربی نسائم روح محبّت را از مشرق استشمام نمايد . گويا اين بعد صد هزار فرسنگ حکم قدمی اخذ نموده و اين منازل بيشمار حکم شبری جسته که اين مسافت بعيده بهيچوجه منع ننمايد و سدّ نکند . و ذلک حقّ لاريب فيه لوکان النّاس فی هواء الرّوح متحرّکا . ١١٩