پيمبران براستی آمده‌اند و راست گفته‌اند ... عالم بمجازات و مکافات برپا . بهشت و دوزخ را خرد و دانائی تصديق نموده و می‌نمايد ، چه که وجود اين دو از برای آن دو لازم . در مقام اوّل و رتبه اولی بهشت ، رضای حقّ است . هر نفسی برضای او فائز شد ، او از اهل جنّت عليا مذکور و محسوب . و بعد از عروج روح فائز می‌شود بآنچه که آمه و خامه از ذکرش عاجز است ... حين ظهور و بروز انوار خورشيد معانی ، کلّ در يک مقام واقف و حقّ نطق می‌فرمايد بآنچه اراده می‌فرمايد . هر يک از مردمان که بشنيدن آن فائز شد و قبول نمود ، او از اهل جنّت مذکور . و همچنين از صراط و ميزان و آنچه در روز رستخيز ذکر نموده‌اند ، گذشته و رسيده . و يوم ظهور ، يوم رستخيز اکبر است . ١٣٣