پيمبران چون پزشکانند که به پرورش گيتی و کسان آن پرداخته‌اند ، تا بدرمان يگانگی بيماری بيگانگی را چاره نمايند . در کردار و رفتار پزشک جای گفتار نه ، زيرا که او بر چگونگی کالبد و بيماريهای آن آگاه است و هرگز مرغ بينش مردمان زمين بفراز آسمان دانش او نرسد . پس اگر رفتار امروز پزشک را با گذشته يکسان نبينند جای گفتار نه . چه که هر روز بيمار را روش جداگانه سزاوار . و همچنين پيمبران يزدان هرگاه که جهان را بخورشيد تابان دانش درخشان نمودند بهر چه سزاوار آن روز بود مردم را بسوی خداوند يکتا خواندند ... ١٧٣