بايد عاصی در حالتی که از غير اللّه خود را فارغ و آزاد مشاهده نمايد طلب مغفرت و آمرزش کند . نزد عباد اظهار خطايا و معاصی جائز نه ، چه که سبب و علّت آمرزش و عفو الهی نبوده و نيست و همچنين اين اقرار نزد خلق سبب حقارت و ذلّت است و حقّ جلّ جلاله ذلّت عباد خود را دوست ندارد . انّه هو المشفق الکريم . عاصی بايد ما بين خود و خدا از بحر رحمت ، رحمت طلبد و از سماء کرم مغفرت مسئلت کند . ٣