حقّ جلّ ذکره مقدّس است از دنيا و آنچه در اوست و مقصود از نصر اين نبوده که احدی بنفسی محاربه و يا مجادله نمايد . سلطان جلال جميع ارض از برّ و بحر آنرا بيد ملوک گذاشته و ايشانند مظاهر قدرت الهی علی قدر مراتبهم و اگر در ظلّ حقّ وارد شوند از حقّ محسوب و من دون ذلک انّ ربّک لعليم و خبير . و آنچه حقّ جلّ ذکره از برای خود خواسته قلوب عباد اوست که کنائز وحی صمدانی و خزائن حبّ الهيّه‌اند . و لم يزل ارادهء سلطان لايزال اين بوده که قلوب را از اشارات دنيا و مافيها و عليها طاهر نمايد تا قابل شوند از برای انوار تجلّيات مليک اسماء و صفات . پس بايد در مدينه قلب بيگانه راه نيابد تا دوست بمقرّ خود شتابد . ٢٥٣