محبوب عالميان می‌فرمايد ای بندگان اوّل امری که سبب ايمان و ايقان و تقديس و تنزيهست توحيد ذاتم بوده از اشباه و امثال . هر نفسی باين مقام فائز شد او از موحّدين لدی العرش مذکور است و اسمش در الواح الهی مسطور . ان شاء اللّه به فضل رحمانی باين مقام فائز شويد و از اين رحيق بياشاميد . و چون قلب و جان از توجّه بما سوی اللّه پاک و مقدّس شد بايد بآنچه در الواح نازل است عامل شويد تا هياکل عباد در ظاهر هم مقدّس و منزّه گردند . اين است مقامی که ظاهر عين باطن است و باطن عين ظاهر و اين مقام محبوب بوده و دون آن مردود . ٣٢٣