بگو ای عباد وصايای مظلوم را بشنويد . اوّل هر امری و هر ذکری معرفة اللّه بوده . اوست ممدّ کلّ و مربّی کلّ . و اوّل امری که از معرفت حاصل می شود الفت و اتّفاق عباد است ، چه به اتّفاق عالم منوّر و روشن . و مقصود از اتّفاق اجتماع است و مقصود از اجتماع اعانت يکديگر . و اسبابی که در ظاهر سبب اتّحاد و الفت و ارشاد و محبّت است برد باری و نيکو کاری است . در يکی از الواح به اين کلمهء عليا نطق نموديم : طوبی از برای نفسی که در ليالی در فراش وارد شود در حالتی که قلبش مطهّر است از ضغينه و بغضاء . ٣٧١