ای اهل بها، با جميع اهل عالم بروح و ريحان معاشرت نمائيد . اگر نزد شما کلمه و يا جوهريست که دون شما از آن محروم بلسان محبّت و شفقت القاء نمائيد و بنمائيد ، اگر قبول شد و اثر نمود مقصد حاصل و الّا او را باو گذاريد و دربارهء او دعا نمائيد نه جفا . لسان شفقت جذّاب قلوب است و مائدهء روح و بمثابه معانيست از برای الفاظ و مانند افق است از برای اشراق آفتاب حکمت و دانائی . ٩٧