حمد مقدّس از عرفان و ادراک کائنات بساط امنع اقدس حضرت مقصودی را لايق و سزاست که به يک کلمه عليا به وعدهای خود وفا فرمود . صراط به او واضح و ميزان به او منسوب و حساب به او کامل و بِهِ نُفِخَ فی الصّور و ارتفعتِ الصّيحةُ و اضطربتِ القُلوبُ و مرَّتِ الجبال . بعد از ارتفاع کلمه عليا بين ارض و سما هر نفسی اقبال نمود عملش مقبول و حسابش کامل و فائز شد به آنچه در قيامت و ظهور ساعت مِن لَدَی اللّه ظاهر و هويدا و هر نفسی اعراض نمود از جميع آنچه ذکر شد محروم و ممنوع ، سيّئاتش زايد ، حسناتش ناقص . تعالی تعالی مَن وَزَنَ الکلَّ بکلمة مِن عندِه و اَظهَر يومَ النّشور ما فی الصّدور و ما کان مکنوناً فی الافئدةِ و القلوب . ١٣٣