ذکر حقيقی و ثناء معنوی اهل بها را لايق و سزاست که به هدايت کلمه عليا به افق اعلی توجّه نموده‌اند و رحيق مختوم را به اسم قيّومش آشاميده‌اند . ايشانند نفوسی که کينونت استقامت از استقامتشان ظاهر و حقيقت عرفان از عرفانشان باهر . ايشانند مشارق حمد الهی و مخازن حکمت صمدانی . انوار عالم از نورشان مُشرق و اقبال امم از اقبالشان پديدار . ايشانند نفوسی که سطوت عالم و شوکت امم ايشان را منع ننمود و شبهات و اشارات و تجارات و ثروت عباد و ما فی البلاد محروم نساخت . به اصبع انقطاع حجبات را خرق نمودند و سبحات را دريدند . به قوّت ملکوتی بر خدمت امر قيام کردند ، قيامی که سبب قعود مشرکين شد و به اطمينانی که سبب اضطراب معتدين گشت . زخارف و الوان دنيا سدّ نشد و حايل نگشت . به قلوب نورا و وجوه بيضا در يوم جزا قصد مقرّ فدا نمودند ، تاج روح را نثار ره دوست يکتا کردند . ١٥٤