حمد مقدّس از انفاس عالميان ساحت اقدس حضرت محبوبی را لايق و سزاست که جميع الفاظ عالم از بيان يک معنی حرفِ " ها " و " واو " که خلق اوست در مقام اشاره عاجز و قاصر است . سبحان اللّه الفاظ را چه رتبه تا ادراک نمايد و عرضه دارد . کلّ اشياء و مظاهر اسماء نزد يک آيه از آيات عظمت او منصعق و مدهوشند . تعالت عظمتُه و تعالی سلطانُه و تعالی عزُّه و اقتدارُه . قوّه اراده‌اش يوم قديم را به طراز جديد مزيّن نمود و به خود نسبت داد به شأنی که گويا اَبدَع از او در عالم کون نيامده و نخواهد آمد . هر قديمی ساجد اين جديد بوده و هر مکنونی خاضع اين مشهود. ١٨٢