يا اَمةَ الله ، حمد کن سلطان غيب و شهود را که ترا مؤيّد فرمود بر اقبال و عرفان در يومی که کلّ محروم و ممنوع مشاهده گشتند . بگو از برای توست حمد ای محبوب من ، چه که مرا مؤيّد فرمودی بر عرفان نفسی که علما و عرفا و ادبا و فقها از عرفانش محرومند و از تو می طلبم ای پروردگار من مرا موفّق فرمائی بر استقامت و بر آنچه رضای تو در اوست . لازال بايد حکمت اَمام عين مشاهده شود تا فراموشی او را نيابد . اين است وصيّت حقّ جلّ جلاله عباد و اماء خود را . برحقّ توکّل کن . انَّ الاَمرَ بيده يَفعَلُ ما يشاءُ لمن يشاء انّه لهو المقتدرُ المختار . ١٨٨