در سحرگاهان طلعت رحمن اهل امکان را به مقام اعلی و افق ابهی دعوت نمود و در ايّام به مشرق وحی و مطلع فضل هدايت فرمود و لکن طالب مشهود نه مگر قليلی که از بحر عطا آشاميدند و از ما سِوَی اللّه فارغ و آزاد گشتند . بگو ای دوستان ، سلاسلِ گفتارِ اشرار را به قوّت اسم اعظم بشکنيد و به کردار قيام نمائيد . مالک حقيقی و سلطان معنوی بندگان خود را فراموش ننموده و نمی نمايد و در جميع احوال و احيان به آنچه خير کلّ است تکلّم می فرمايد . زهی تأسّف و حسرت که ناس خود را از فيوضات يوم الهی محروم نمايند . قل تَفَکَّروا فيما نُزِّلَ لکم و لاتکونُنَّ من الغافلين . ٢٠٢