بنام آفرينندهء يکتا

چه مقدار از عباد و اماء که در شب و روز به تلاوت کتب الهيّه و صحف ربّانيّه مشغول بودند و چون مُنزل آن ظاهر از او محجوب ماندند و به اوهام خود عاکف و متمسّک . به کتاب از مُنزل آن محروم ماندند و از امّ الکتاب محجوب گشتند . از بحر شيرين گذشتند و به نهر توهّمات خود اقبال نمودند . طوبی از برای نفسی که به سدره الهيّه متمسّک شد و از دونش فارغ و آزاد گشت . ای امة اللّه ، انشاء الله بر حبّش مستقيم مانی و از ما سوی فارغ و آزاد باشی . البهاء عليک . ٢٥٩