طوبی از برای نفسی که از ماء انقطاع خود را از غبار حرص و هوی طاهر کند و قصد افق اعلی نمايد . قسم به آفتاب حقيقت ، نزد نورِ اخلاق مرضيّه و اعمال طيّبه انوار شموس و اقمار سماء رونقی نداشته و ندارد . قل اتَّقوا اللّهَ يا قوم خُذوا ما يَرفَعُکم و يُعِزُّکم و ضَعوا ما نُهيتم عنه فی کتاب اللّه ربّ العالمين.... اگر نفوس مقبله به اتّفاق و بما اُمِروا به فائز می گشتند حال آفاق مدن و ديار منوّر مشاهده می شد ، چه که کلّ را نصيحت نموديم به آنچه که سبب ارتفاع مقام و تهذيب نفوس بوده . طوبی لِمَن سَمِعَ و عَمِلَ و وَيل لِلغافلين . ٢٨٩