صد هزار حيف که انسان در اين ايّام غفلت نمايد و به آنچه سزاوار نيست عامل شود . اوليای اين ظهور ، صلوةُ اللّه عليهم و بهاءاللّه عليهم ، هر يک بايد معلّم عالم باشند تا خلق از اعمال و افعال آن نفوس به حقّ راه يابند و به عرفانش فائز گردند. جميع بر بلايا و رزايای مقصود عالميان ، روحُ مَن فی ملکوت الامر و الخلق فداه، آگاهند و شنيده‌اند از اوّل ايّام الی حين چه وارد شده . حال بايد اوليا و اصفيا تشبّث نمايند به آنچه سزاوار است و مرهم است از برای زخم های وارده . ٢٩٧