مقصود اين مظلوم آن که اوّلاً نار ضغينه و بغضا که در افئده و قلوب مشتعل است به کوثر نصح و سلسبيل حکمت ساکن شود و انوار نيّر اتّحاد و اتّفاق از آفاق قلوب عباد اشراق نمايد و ثانياً حکم جدال و نزاع و فساد و قتل و مايَتَکَّدَرُ به الوجود را مرتفع نمايد و در اکثری از الواح نهی شده . بايد کلّ اليوم به اسبابی تمسّک نمايند که سبب اصلاح عالم و دانائی امم است و دانائی اسبابی است که انسان را حفظ نمايد از آنچه سزاوار نبوده و نيست و همچنين تعليم نمايد به آنچه که منفعتش شامل او و اهل عالم گردد .... اميد هست به نصايح مشفقانه عالم به طراز عدل و انصاف مزيّن گردد . انّه هوالفيّاض الکريم . ٣١٠