لِلّه الحمد به رشحات بحر عنايت الهی فائز شديد . امروز يد عنايت فرق را از ميان برداشته ، عباد و اماء در صقع واحد مشهود . طوبی از برای عبدی که بما اَمَرَهُ اللّه فائز گشت و همچنين از برای ورقه‌ای که به ارياح اراده حرکت نمود . اين عنايت بزرگ است و اين مقام کبير . فضل و عطايش در هر حين ظاهر و باهر . مَن يَقدِرُ اَن يَشکُرَه علی عطاياه المتواترة و عناياتِه المتوالية ؟ در هر حال به ذيل عنايتش متشبّثيم و به حبل فضلش متمسّک . ٣٤٠