بسمی النّاطق فی کلّ الاحيان

امروز عَلَم ظهور بر اعلی المقام مرتفع و راية " انّنی اَنَا اللّه " اَمام وجوه عالم منصوب . سبيل اللّه واضح و حجّت نازل و بيّنات ظاهر ، مع ذلک اکثر اهل عالم غافل و محجوب . لَعَمرُ الله از قلم اعلی جاری شده آنچه که قطره‌ای از آن سبب حيات ملأ اعلی است تا چه رسد به اهل ارض . اوست کوثر حَيَوان که بين اصبعی رحمن جاری و ساری است . فی الحقيقه اين خلق موجود قابل اصغاء اين کلمه که از مشرق وحی اشراق نموده نبوده و نيستند و لايق عرفان آن نه الّا من شاء الله . يا ايّها النّاظرُ الی الوجه ، از حقّ جلّ جلاله مسئلت نما خلقی را به قدرت کامله خود بر انگيزاند و مبعوث فرمايد که شايد حامل امانت شوند و حافظ لئالی حکمت . بگو يا حزب اللّه ، شمائيد فوارس مضمار معانی و بيان . همّت نمائيد و بر خدمت امر قيام کنيد که شايد عباد بيچاره به اوهامات قبل مبتلا نشوند . ٣٩١ عَبَده اوهام بودند و خود را اعلم اهل عالم می شمردند . ساجد اصنام بودند و خود را موحّد می دانستند . الی حين معنی توحيد حقيقی ظاهر نشد . اگر قلم اعلی فی الجمله کشف نمايد کلّ بر شرک خود شهادت دهند و لکن اسم ستّار ذيل فضل را رها ننموده و اسم کريم عدل را به اين مقام راه نداده . طوبی از برای نفوسی که تفکّر نمايند و در آنچه از قبل واقع شده نظر کنند ، چه هر نفسی آگاه شود به رحيق مختوم به مبارکی اسم قيّوم فائز گردد و به طراز استقامت کبری مزيّن شود . ٣٩٢