حمد حضرت موجودی را لايق و سزاست که آفرينش را لِاَجلِ مَشرق آيات و مَطلع بيّناتش موجود فرمود . شاهد اين بيان کلمه مبارکه که از مطلع بيان مقصود عالميان در کور فرقان اشراق نموده و ظاهر گشته ، قوله جَلَّ و عَزّ " لولاکَ لما خَلَقْتُ الافلاکَ " . هستی مطلق از او موجود و به طراز اسماء و صفات مزيّن ، بحر عرفان و نيّر برهان از او مشرق و موّاج ، لولاهُ ما ظَهَرَت لئالئ المعانی و البيان فی الامکان و ما بَرَزَ صراطُ اللّه لِلعباد و ما انتَشَرَ حکمُ التّوحيد فی البلاد . تعالی مقامُهُ الاَعزُّ الاَعلی و سرُّهُ المُستَسَرُّ الاَخفی . ٩٧