اللّه اکبر ، ايادی امريّهء الهی به اوامر و نواهی مشغول ، يک مقام حکم محو ظاهر و مقام آخر حکم عطا باهر ، گاهی فصل می فرمايد و هنگامی وصل ، در افئده و قلوب منيره لطيفه صادقه از قلم خفی کلمه مبارکه " اَلحُبُّ لی " مسطور . محبّتش هم زنده می فرمايد و هم می سوزاند . در هر دو حالت رحمت است . عالم به حبّ مشتعل و به حبّ مزيّن . سبحان اللّه افئده اوليائش به مثابه يک فؤاد ، ارکانشان مانند يک رکن . وقتی از لسان مولی اين کلمه عليا استماع شد : " اوليای حقّ به يک دست آخذند و به يک رِجل قائم و به يک پر طائر " . فی الحقيقه اين مقام مقدّس از وصف و بيان است . طوبی لِلفائزين . ١٠٩