در سبيل رضای دوست
مشی نمائيد و رضای او در خلق او بوده و خواهد بود *
يعنی دوست بی رضای دوست خود در بيت او وارد
نشود و در اموال او تصرّف ننمايد و رضای خود را
بر رضای او ترجيح ندهد و خود را در هيچ امری
مقدّم نشمارد * فتفکّروا فی ذلک يا اولی الافکار *
٤٥
