مثلا ملاحظه در ارض طيّبه منبته نمائيد که مقصود زارع از سقايه ، سقايه زرع خود است . و بسا حجر صَلده صُلبه که در آن کشت و زرع بالتّبع مشروب می‌شوند . پس مقصود از نزول فيض فيّاض ، مزارع احبّای او بوده که محلّ انبات نبات علم و حکمتند و من دون آن از اعداء و غافلين که احجار متروکهء ارضند بالتّبع بر شحات فضليّه و قطرات سحابيّه مرزوق و مشروبند . ١٥٧