ای عباد ، لئالی صدف بحر صمدانی را از کنز علم و حکمت ربّانی بقوّه يزدانی و قدرت روحانی بيرون آوردم و حوريّات غرف ستر و حجاب را در مظاهر اين کلمات محکمات محشور نمودم و ختم اناء مسک احديّه را بيد القدرة مفتوح نمودم و روايح قدس مکنونه آنرا بر جميع ممکنات مبذول داشتم . حال مع جميع اين فيوضات منيعه محيطه و اين عنايات مشرقه لميعه اگر خود را منع نمائيد ، ملامت آن بر انفس شما راجع بوده و خواهد بود . ١٥٦