طوبی از برای نفوسی که مطهّراً از شئونات الخلق و مقدّساً عن الظّنون و الاوهام در رياض علم الهی تفرّج نمايند تا از هر شیء آيات عظمت را مشاهده کنند ... و در صدد آن باشند که خلق محجوب را که در زوايای تاريکی و ظلمت مانده‌اند بنور آفتاب کشانند باسم اعظم ... که شايد تيرگيهای عالم برطرف شود و انوار آفتاب حقيقت عالم را فراگيرد . اينست فضل اکبر و مقام اعظم . اگر انسان باين مقام فائز نشود بچه دلخوش است و بچه مأنوس و بچه قائم و بچه متحرّک و بياد که ميخوابد و باسم که برميخيزد ؟ ٢٥٩