آدم بديع از کلمه مطاعه الهيّه بوجود آمده و اوست مطلع و مکمن و معدن و مظهر عقل ، و از او خلق بوجود آمده . اوست واسطه فيض اوّليّه . از اوّل خلق علی ماهو عليه احدی اطّلاع نداشته جز علم حقّ جلّ جلاله که محيط است بر کلّ شیء و قبل وجوده و بعد وجوده . و اوّل و آخر خلق محدود نشده و سرّ آن بر احدی پديدار نگشته . لم يزل علمش نزد مخازن علم الهی مکنون و مخزون بوده و هست . و حدوث عالم نظر به آن است که مسبوق بعلّت است و قدم ذاتی مخصوص بحقّ جلّ جلاله بوده و هست . و اين کلمه نظر بآن ذکر شد که از بيان اوّل گفته شد اوّل و آخر خلق محدود نيست . احدی رائحهء قدم ادراک نکند . قدم حقيقی ذاتی مخصوص بحقّ است و از برای عالم نسبی و اضافی . ٢٥٨