اينکه در ظهور بعد اعمال قبل عند اللّه مقبول نبوده نظر بآن است که اعمال ، فرع عرفان بوده و خواهد بود و عرفان اللّه هم منوط بعرفان مظهر نفس او است . و هر نفسی اليوم از نفس ظهور که جميع اوامر الهی طائف حول اوست محتجب ماند هيچ عملی او را نفع نمی‌بخشد اگر چه بعمل کلّ ممکنات عامل شود ، چنانچه عرفان بيت انسان را کفايت ننمايد از عرفان مُنزل و مُثبت آن . و اگر نفسی اليوم تارِک باشد جميع اعمال را و عارف بحقّ باشد نجات از برايش باقی . و لکن اگر نعوذ باللّه از حقّ محتجب باشد و بتمام اعمال مشغول ، مفرّی از برای او نه و عند اللّه از اهل سجّين و نفی و نار مذکور . ٣٥٣