ای ذبيح، نظر باعمال حقّ کن ... مع آنکه ببلای لايحصی در دست اعداء مبتلا ، جميع رؤسای ارض را واحداً بعد واحد تبليغ نموديم آنچه که ارادة اللّه بآن تعلّق يافته بود ... حال مع اين شغل اعظم لايق آنست که احبّاء کمر خدمت محکم کنند و بنصرت امر اللّه توجّه نمايند نه آنکه بارتکاب امور شنيعه مشغول شوند ... حال قدری تفکّر نمائيد که دوستان حقّ در چه مقام بايد حرکت نمايند و در چه هوا طيران کنند ... ضرّ اين مظلوم از سجن و تاراج و اسيری و شهادت و ذلّت ظاهره نبوده و نيست ، بلکه ضرّ اعماليست که احبّای حقّ بآن عاملند و آنرا نسبت بحقّ ميدهند . ٨٧