و در مقامی حضرت موجود در سبب و علّت اوّليّه سکون و راحت امم و عمار عالم می‌فرمايد : " لابدّ بر اينست مجمع بزرگی در ارض برپا شود و ملوک و سلاطين در آن مجمع مفاوضه در صلح اکبر نمايند و آن اينست که دول عظيمه برای آسايش عالم بصلح محکم متشبّث شوند و اگر مَلِکی بر مَلِکی بر خيزد جميع متّفقاً بر منع قيام نمايند . در اينصورت عالم محتاج مهمّات حربيّه و صفوف عسکريّه نبوده و نيست الّا علی قدر يحفظون به ممالکهم و بلدانهم. اينست سبب آسايش دولت و رعيّت و مملکت . انشاء اللّه ملوک و سلاطين که مرايای اسم عزيز الهی‏اند باين مقام فائز شوند و عالم را از سطوت ظلم محفوظ دارند . ٨٨