اگر چه جميع ايّام را از بدايع فضلش نصيبی علی ماهی عليه عنايت فرموده و لکن ايّام ظهور را مقامی فوق ادراک مدرکين مقرّر داشته ، چنانچه اگر جميع قلوب من فی السّموات و الأرض در آن ايّام خوش صمدانی بآن شمس عزّ ربّانی مقابل شوند و توجّه نمايند جميع خود را مقدّس و منير و صافی مشاهده نمايند ... اين است که در آن ايّام احدی محتاج باحدی نبوده و نخواهد بود ، چنانچه ملاحظه شد که اکثری از قاصدين حرم ربّانی در آن يوم الهی بعلوم و حکمتی ناطق شدند که بحرفی از آن ، دون آن نفوس مقدّسه اطّلاع نيافته و نخواهد يافت اگر چه بالف سنه بتعليم و تعلّم مشغول شوند . اينست که احبّای الهی در ايّام شمس ربّانی از کلّ علوم مستغنی و بی نياز بوده‌اند ، بلکه ينابيع علم و حکمت از قلوب و فطرتشان من غير تعطيل و تأخير جاری و ساريست . ٩٠