حقيقت و کينونت حمد و ثناء مخصوص بساط امجد اقدس حضرت محبوبی را لايق و سزاست که اوليای خود را از نعمت های ابديّه و مائده‌های سرمديّه محروم نساخت ، قلب عطا فرمود تا به افقش اقبال نمايد و وجه بخشيد تا به شطرش توجّه کند ، لسان کرم نمود تا به ذکرش ناطق و سمع عنايت شد تا به اصغاء ندا که در اين يوم ما بين ارض و سماء مرتفع است فائز گردد ، بصر مرحمت نمود تا به مشاهده آثار مزيّن شود . قدرتش در هر شيئی از اشياء مشهود و عنايتش محيط و موجود . به يک کلمه از کلمات عاليات ملکوت بيان ظاهر و مزيّن و به يک اراده عوالم لانهايه پديدار .... اوليای خود هر يک را بحر حَيَوان قرار فرمود و از سبيل لسان جاری نمود و بر عالميان مبذول داشت تا کلّ به زندگی دائمی و حيوة ابدی فائز گردند . ١٩٢