مقصود از فراعنه و جبابره و اصنام و ظالم و طاغی و ياغی و امثال آن که در زبر و کتب و الواح الهی بوده و هست جهلای عصرند که به علما معروفند ، ايشانند اُسّ فساد و اُسطُقُسّ ضغينه و عناد ، چه که علّت و سبب احتجاب خلق و نار ظلم اين انفس غافله بوده و هستند . ازمعشر اُمرا هر هنگام ظلمی ظاهر شد از وسوسه اين نفوس بوده و اگر بتمامه تمکين نفوس جاهله را می نمودند يک نفر اهل عدل و انصاف در ارض مشاهده نمی شد . در اوايل هر ظهور نظر به حفظ رياست بر اعراض و اعتراض قيام می نمودند و چون رايات امر مرتفع و نيّر ظهور تجلّی می نمود خود را از اوّل مؤمنين می شمردند و در اخذ زمام ناس سعی بليغ مبذول می داشتند . مبارک عالِمی که شئونات عالَم او را از بحر کرم محروم نساخت . ١٩٣