سبحان اللّه عالم بيان از بی دانشان ارض متحيّر . ذکر و ثنا ، عنايت و عطا به مقامی رسيده که عرفان افئده بالغين از بلوغ به آن عاجز و قاصر . ايضاً سبحان اللّه طور از کلمة اللّه از هم می ريزد شوقاً لِلقائه و سدره سينا به مجرّد اصغاء زمين را شکافته ، مع اغصان و افنان و اوراق و اثمار قصد افق اعلی نموده . طوبی لِسَمعِ السّمع و لِبصرِ البصر . اين ابصار کجا و مشاهده انوار کجا و اين آذان کجا و اصغاء نداء مولی الوری کجا . امروز ساقی نفس حقّ جلّ جلاله است ، کأس وصال می دهد ، قدح بقا عطا می فرمايد . حين ، حين طوبی است . صد هزار طوبی از برای نفوسی که حائل را از ميان برداشتند و به اجنحه شوق و اشتياق قصد منظر ابهی نمودند . ٣٠٠