بگوئيد : ای اهل عالم ، انصاف کجا رفته ؟ عدل چه شده ؟ آيا بصر و سمع از اهل مداين علم و حکمت محو گشته يا معدوم شده ؟ اگر موجود است چرا خود را از مقام اعلی و رتبه عليا و مقرّ اسنی منع نموده‌اند و محروم ساخته‌اند ؟ هر يوم آيات الهی به مثابه غيث هاطل نازل و هر ليل کتابی از امّ الکتاب ظاهر. اگر دعوی ايمان ننمائيد بأسی نبوده و نيست . مع تمسّک به حجج قبل و براهين بعد و تشبّث به آيات الهی و مظاهر لايتناهی چه شده از حجّتی که جميع حجج نزدش خاضع و برهانی که جميع براهين نزدش خاشع اعراض کرده‌ايد و انکار نموده‌ايد ؟ ای معشر علما ، به اسم حقّ بر مسند عزّت جالسيد و به ذکرش پيشوای خلق شده‌ايد و لکن از او غافل و معرض . تا کی در فراش غفلت مرده مانده‌ايد و به حبل انکار متمسّکيد ؟ يوم ، يوم اقرار است و يوم ، يوم اقبال . بگذاريد اوهامات و ظنون را و با افئده مقدّسه منزّهه به وجه اللّه ٣٠١ توجّه نمائيد ، لَعَمر محبوبی و محبوبکم لِوجه اللّه گفته می شود و محض محبّت القا می گردد . حاضر شويد و در هر يوم کتابی طلب نمائيد لِيَظهَرَ لکم ما مُنِعتم عنه باوهامکم و تُشاهدون ما تَحَوَّلَت عنه ابصارکم و تَسمَعون ما غَفَلَت عنه آذانُکم . آيا اگر اين بحر و امواجش انکار شود و اين شمس و انوارش مستور گردد به چه امری متمسّکيد و به چه حجّت و برهانی متشبّث ؟ لَعَمر ربّی و ربّکم ليس لاحدٍ مأمن ..... الّا بهذاالامرِ الّذی اَشرَق مِن افق مشيّة ربّنا و ربّکم . ٣٠٢