يا اَبَاالفضل فضّال می فرمايد به اين کلمه مبارکه عليا که از افق سماء قلم اعلی اشراق نموده ناظر باش : " مَن کان لِلّه کان اللّهُ له " . اين ايّام مکرّر اين ذکر از لسان مذکور جاری . سدرهء اين کلمه از قبل غرس شد و در اين ايّام روئيد و به ثمر رسيد . يا اَبَاالفضل ، در يکی از الواح اين فقره نازل : " اگر عالم روح بتمامه به قوّه سامعه تبديل شود ميتوان گفت لايق اصغاء اين بيان است که از قلم رحمن جاری گشته و الّا آذان های مشهوده قابل اين ندا نبوده و نخواهد بود الّا عدّة معدودات " . لِلّه الحمد تو اصغاء نمودی و فائز شدی به آنچه که سبب و علّت آفرينش بوده . طوبی لک و نعيماً لک . حقّ آگاه در سفر و حضر با تو همراه . زحمات نازله و مشکلات وارده و تنگی و ابتلا و افسردگی و بلايا کلّ مشهود و در صحيفه حمرا از قلم اعلی مذکور و مسطور . اين فقره زحمتهای عالم را به رحمت تبديل نمايد و امراض را به صحّت . آنچه بر شما وارد لِلّه و فی ٣١٣ سبيل اللّه بوده . قلم اعلی شاهد و گواه . نار در سبيلش نور و سمّ شهد فائق . قسم به آفتاب ظهور که از اعلی افق عالم اشراق نموده اگر اهل ارض به رشحی از اِناء معانی و يا به قطره‌ای از دريای بيان فائز شوند کلّ از ماعندهم بما عند اللّه توجّه نمايند و به طواف اوليای الهی مشغول گردند . ٣١٤