و در مقامی حضرت موجود در سبب و علّت اوّليّه سکون و راحت امم و عمار عالم ميفرمايد : لابدّ بر اينست مجمع بزرگی در ارض برپا شود و ملوک و سلاطين در آن مجمع مفاوضه در صلح اکبر نمايند و آن اينست که دول عظيمه برای آسايش عالم بصلح محکم متشبّث شوند و اگر مَلِکی بر ملکی برخيزد جميع متّفقاً بر منع قيام نمايند در اين صورت عالم محتاج مهمّات حربيّه و صفوف عسکريّه نبوده و نيست الّا عَلی قدر يحفظون به ممالکَهم و بُلدانَهم اينست سبب آسايش دولت و رعيّت و مملکت انشاء اللّه ملوک و سلاطين که مرايای اسم عزيز الهيند باين مقام فائز شوند و عالم را از سطوت ظلم محفوظ دارند ...

عنقريب جميع اهل عالم بيک لسان و يک خط مزيّن در اين صورت هر نفسی بهر بلدی توجّه نمايد مثل آنست که در بيت خود وارد شده اين امور لازم و واجب هر ذی بصر و سمعی بايد جهد نمايد تا اسباب آنچه ذکر شد از عالم الفاظ و اقوال بعرصه شهود و ظهور آيد ...

امروز انسان کسی است که بخدمت جميع من علی الأرض قيام نمايد " حضرت موجود ميفرمايد : " طوبی لمن اصبح قائما علی خدمة الاُمم و در مقام ديگر ميفرمايد : ليس الفخر لمن يحبّ الوطن بل لمن يحبّ العالم . انتهی . فی الحقيقه عالم يک وطن محسوب است و من علی الارض اهل آن ...