بر پژوهندگان علم اديان تطبيقی پوشيده نيست که اوصاف
آخرالزمان يا روز قيامت کبری در اکثر کتب دينی بصورتی مشابه ارائه
شده و پيش بينی تاريکی ماه و خورشيد و شکافته شدن آسمان و
سقوط ستارگان و زمين لرزه و بعث مردگان قبور و برپا شدن ميزان و
سنجش ثواب و گناه و نظائر آن را در آثار مختلفه دينی می توان
تقريباً يکسان باز يافت. از اين رو هرچند پرسش جناب خال در مورد
قيامت از منظر قرآن کريم و احاديث مأثوره بوده امّا پاسخ جمال اقدس
ابهی فی الحقيقه مفتاح رموز و اسرار همه کتب مقدّسه را بدست می دهد.
اينکه اين اثر شريف را به نام ايقان ناميدهاند ممکن است به اين
مناسبت باشد که وصول از مرحله ايمان که مرحله ابتدائی است به
مرحله ايقان و اطمينان که مراحل نهائی است، مستلزم وقوف بر
چنين حقائق معنوی و کشف چنين اشارات و رموز دينی تلقّی شده
است. دو لفظ ايمان و ايقان از همان سرآغاز کتاب شريف مذکور
آمده و فرمودهاند: "جوهر اين باب آن که سالکين سبيل ايمان و طالبين
و
کؤوس ايقان بايد نفوس خود را از جميع شئونات عرضيه پاک و مقدّس
نمايند." ايقان مرتبه ای از معرفت است که در آن جائی برای ظنّ و
گمان و ترديد و سؤال باقی نمی ماند و کلام حقّ بعنوان جوهر حقيقت
پذيرفته می شود. ايمان حقيقی چنان که در الواح شتّی و کتاب
مستطاب اقدس آمده اعتقاد تزلزل ناپذير به اين است که مظهر الهی
"يفعل ما يشاء و يحکم ما يريد" است و مصداق اين بيان مبارک:
"پس سر تسليم نه و توکّل بر ربّ رحيم به."