و امّا ماسئلت من الارواح ... اهل بهاء که در سفينهء الهيّه ساکنند ، کلّ از احوال يکديگر مطّلع و با هم مأنوس و مصاحب و معاشر . اين مقام منوط به ايقان و اعمال نفوس است . نفوسی که در يک درجه واقفند ، مطّلعند از کمّيّات و کيفيّات و درائج و مقامات يکديگر و نفوسی که در تحت اين نفوس واقعند ، کما هو حقّه بر مراتب و مقامات نفوس عاليه از خود اطّلاع نيابند ... و امّا ارواح کفّار لعمری حين الاحتضار يعرفون مافات عنهم و ينوحون و يتضرّعون و کذلک بعد خروج ارواحهم من ابدانهم . اين بسی معلوم و واضح است که کلّ بعد از موت مطّلع به افعال و اعمال خود خواهند شد . قسم بآفتاب افق اقتدار که اهل حقّ را در آن حين فرحی دست دهد که ذکر آن ممکن نه و همچنين اصحاب ضلال را خوف و اضطراب و وحشتی رو نمايد که فوق آن متصوّر نه ... ٦٩